कबीर कुल तौ सोभला, जिहि कुल उपजै दास | जिहिं कुल दास न उपजै, सो कुल आक-पलास || - kabeer kul tau sobhala, jihi kul upajai daas | jihin kul daas na upajai, so kul aak-palaas || : कबीर
रचनाहार कूं चीन्हि लै, खैबे कूं कहा रोइ | दिल मंदि मैं पैसि करि, ताणि पछेवड़ा सोइ || - rachanaahaar koon cheenhi lai, khaibe koon kaha roi | dil mandi main paisi kari, taani pachhevada soi || : कबीर
भूखा भूखा क्या करैं, कहा सुनावै लोग | भांडा घड़ि जिनि मुख यिका, सोई पूरण जोग || - bhookha bhookha kya karain, kaha sunaavai log | bhaanda ghadi jini mukh yika, soee pooran jog || : कबीर
कबीर का तू चिंतवै, का तेरा च्यंत्या होइ | अण्च्यंत्या हरिजी करै, जो तोहि च्यंत न होइ || - kabeer ka too chintavai, ka tera chyantya hoi | anchyantya harijee karai, jo tohi chyant na hoi || : कबीर
अब तौ जूझया ही बरगै, मुडि चल्यां घर दूर | सिर साहिबा कौ सौंपता, सोंच न कीजै सूर || - ab tau joojhaya hee baragai, mudi chalyaan ghar door | sir saahiba kau saumpata, sonch na keejai soor || : कबीर
जिस मरनै यैं जग डरै, सो मेरे आनन्द | कब मरिहूँ कब देखिहूँ पूरन परमानंद || - jis maranai yain jag darai, so mere aanand | kab marihoon kab dekhihoon pooran paramaanand || : कबीर
कबीर सोई सूरिमा, मन सूँ मांडै झूझ | पंच पयादा पाड़ि ले, दूरि करै सब दूज || - kabeer soee soorima, man soon maandai jhoojh | panch payaada paadi le, doori karai sab dooj || : कबीर
कबीर संसा कोउ नहीं, हरि सूं लाग्गा हेत | काम-क्रोध सूं झूझणा, चौडै मांड्या खेत || - kabeer sansa kou nahin, hari soon laagga het | kaam-krodh soon jhoojhana, chaudai maandya khet || : कबीर
संत न बांधै गाठड़ी, पेट समाता-तेइ | साईं सूं सनमुख रहै, जहाँ माँगे तहां देइ || - sant na baandhai gaathadee, pet samaata-tei | saeen soon sanamukh rahai, jahaan maange tahaan dei || : कबीर
आपा भेटियाँ हरि मिलै, हरि मेट् या सब जाइ | अकथ कहाणी प्रेम की, कह्या न कोउ पत्याइ || - aapa bhetiyaan hari milai, hari met ya sab jai | akath kahaanee prem kee, kahya na kou patyai || : कबीर
जेते तारे रैनी के, तेतई बड़ी मुज | धड सुली सर कंगुरई, ताऊ न बिसारौ तुझ - jete taare rainee ke, tetee badee muj | dhad sulee sar kanguree, taoo na bisaarau tujh. : कबीर
सिर साटें हरि सेवेये, छांड़ि जीव की बाणि | जे सिर दीया हरि मिलै, तब लगि हाणि न जाणि || - sir saaten hari seveye, chhaandi jeev kee baani | je sir deeya hari milai, tab lagi haani na jaani || : कबीर
कबीर हरि सब कूँ भजै, हरि कूँ भजै न कोइ | जब लग आस सरीर की, तब लग दास न होइ || - kabeer hari sab koon bhajai, hari koon bhajai na koi | jab lag aas sareer kee, tab lag daas na hoi || : कबीर
कबीर घोड़ा प्रेम का, चेतनि चाढ़ि असवार | ग्यान खड़ग गहि काल सिरि, भली मचाई मार || - kabeer ghoda prem ka, chetani chaadhi asavaar | gyaan khadag gahi kaal siri, bhalee machaee maar || : कबीर
अबरन को का बरनिये, भोपाई लख्य न जय | अपना बना वही, कहीं-कहीं थाके भाई || - abaran ko ka baraniye, bhopaee lakhy na jay | apana bana vahee, kaheen-kaheen thaake bhaee || : कबीर
कबीर चेरा संत का, दासनि का परदास | कबीर ऐसैं होइ रक्षा, ज्यूँ पाऊँ तलि घास || - kabeer chera sant ka, daasani ka paradaas | kabeer aisain hoi raksha, jyoon paoon tali ghaas || : कबीर
रोड़ा है रहो बाट का, तजि पाषंड अभिमान | ऐसा जे जन है रहै, ताहि मिलै भगवान || - roda hai raho baat ka, taji paashand abhimaan | aisa je jan hai rahai, taahi milai bhagavaan || : कबीर
कबीर मन मृतक भया, दुर्बल भया सरीर | तब पैंडे लागा हरि फिरै, कहत कबीर कबीर || - kabeer man mrtak bhaya, durbal bhaya sareer | tab painde laaga hari phirai, kahat kabeer kabeer || : कबीर
जीवन थैं मरिबो भलौ, जो मरि जानैं कोइ | मरनैं पहली जे मरै, जो कलि अजरावर होइ || - jeevan thain maribo bhalau, jo mari jaanain koi | maranain pahalee je marai, jo kali ajaraavar hoi || : कबीर
सावधान रहो, जागते रहो। बस्तर बसन सु खिसाई, चोर न सकाई लगी - saavadhaan raho, jaagate raho. bastar basan su khisaee, chor na sakaee lagee. : कबीर
कबीर हरि कग नाव सूँ प्रीति रहै इकवार | तौ मुख तैं मोती झड़ै हीरे अन्त न पार || - kabeer hari kag naav soon preeti rahai ikavaar | tau mukh tain motee jhadai heere ant na paar || : कबीर
एसी बाणी बोलिये, मन का आपा खोइ | औरन को सीतल करै, आपौ सीतल होइ || - esee baanee boliye, man ka aapa khoi | auran ko seetal karai, aapau seetal hoi || : कबीर
झल बावै झल दाहिनै, झलहि माहि त्योहार | आगै-पीछै झलमाई, राखै सिरजनहार || - jhal baavai jhal daahinai, jhalahi maahi tyohaar | aagai-peechhai jhalamaee, raakhai sirajanahaar || : कबीर
साँई मेरा वाणियां, सहति करै व्यौपार | बिन डांडी बिन पालड़ै तौले सब संसार || - saanee mera vaaniyaan, sahati karai vyaupaar | bin daandee bin paaladai taule sab sansaar || : कबीर
जिसहि न कोई विसहि तू, जिस तू तिस सब कोई | दरिगह तेरी सांइयाँ, जा मरूम कोइ होइ || - jisahi na koee visahi too, jis too tis sab koee | darigah teree saaniyaan, ja maroom koi hoi || : कबीर